۱۰ قانونی اصلی که والدین در برخور با نوجوانان باید بدانند
برخورد صحیح با نوجوانان یکی از مشکلات پدر و مادرهای امروزی است. در این مقاله قصد داریم ۱۰ قانون اصلی برای رفتار اصولی با نوجوانان مخصوصا در سن بلوغ به شما بگوییم
قوانین اساسی كه والدین در برخورد صحیح با نوجوان شان باید بدانند :
قانون اول؛ از نوجوانان به بلوغ رسیده نپرسید چته؟
لحن این پرسش تأثیر بسیاری دارد پس این سوال را با لحنی بپرسید كه دلبندتان متوجه شود که هدفتان فهمیدن مشكلی كه او با آن درگیر است. با این سوال حس خشم پدر و مادر ناشكیبا را به فرزندتان منتقل نكنید.
درواقع مسائل و مشکلات نوجوان را بزرگ نشان ندهید؛ چون در آنها ایجاد وحشت میكند همینطور مدام به دنبال این نباشید كه آنها را بازخواست كنید. باید لحنتان دوستانه واحساس امنیت برای عزیزتان را باور سازد.
قانون دوم؛ صدایتان را برای فرزندان پانزده سال بالا نبرید
با بالابردن صدایتان احساس قلدری به شما دست میدهد. شاید به تصور بعضی پدر و مادرها سادهترین راه نشان دادن به نوجوانان مبنی بر اینكه مشكلی وجود دارد، از كوره در رفتن است! در حالی كه این بدترین راه است چون تنها به نوجوانتان میآموزید كه فریاد زدن پاسخ مناسبی است و در ادامه این چرخه منفی كه به راه انداختهاید، كسی كه در معرض فریاد قرار میگیرد، نهایتا خودتان هستید.
ارتباط با نوجوان اگر براساس عشق و علاقه و صمیمیت استوار باشد، اعتمادبهنفس را در او تأمین و تضمین میكند؛ در حالی كه اگر بر مبنای فشار و خشونت باشد، ممکن است موجب اختلال عصبی و دشواریهای روانی در او شود. و بhuث رفتارهای ناهنجار دلبندتان شود.
قانون سوم؛ نوجوان را هرگز به حال خود رها نكنید
بزرگترین اشتباه تنها گذاشتن نوجوانان است. هر چه زمان كمتری با آنها بگذرانید، بیشتر احساس غریبگی میكنند و رفتارشان بدتر خواهد شد. در برخورد با مسائل و مشکلات بهتر است از خودش کمک بگیریم؛ یعنی این واقعیت را بداند که نخستین مسئول حلّ مشکل او، خودش است و برای حل آن باید اقدام كند و ما والدین فقط وظیفه راهنمایی او را داریم که از عواقب تصمیم خودش مطلع شود. هرگز فرزند نوجوانتان را با نوجوانی خودتان مقایسه نكنید.
قانون چهارم؛ فرزندانتان را با نوجوانی خودتان مقایسه نكنید
هیچ چیز نیست که بیشتر از گستاخی آشکار فرزندان کاسه صبر پدر و مادرها را لبریز کند. برای والدینی که خودشان در شرایطی پرورش پیدا کردهاند که هیچ نافرمانیای تحمل نمیشده و چارهای جز پذیرش بدون چون و چرای قوانین خانه نداشتهاند و همچنین بسیار کم توقع بودهاند، سخت است که مبارزهطلبیهای نوجوان را تحمل کنند؛ زیرا خودشان هیچگاه فضایی برای ابراز مخالفت نداشتهاند.
گاهی در اصل ارتباط این پدر و مادرها در سنین نوجوانیشان با والدین خود به حدی رسمی و محدود بوده که درست مانند یک میهمانی فقط بهترین رفتارها امکان بروز داشتهاند، بنابراین طبیعی است که چنین مکالماتی که امروزه شاهد آن هستیم در دنیای دیروز آنقدر امکان بروز نداشتهاند.
قانون پنجم؛ موقعیت را برای گفت و گو با نوجوانان فراهم کنید
برای اجراییكردن این قانون باید از دوران كودكی تلاش كنید تا بتوانید با فرزندتان صمیمانه گفتوگو كنید تا در دوران نوجوانی فرزندتان با پذیرش بیشتری بتواند مشكلاتش را با شما مطرح كند و با گفتوگو با شما به نتایج منطقیتری برسد.
قانون ششم؛ توپ و تشر برای همیشه کنار بگذارید
دیگر زمان آن گذشته است که با یک تشر و داد و بیداد او را به اطاعت از خود وادار کنید؛ هر چند چنین رفتارهایی در دوران کودکی هم نامناسب و مخرب بودهاند اما در نوجوانی آسیبهای بیشتری برای فرزندتان در پی خواهد داشت؛ زیرا در این سنین او دارای توانایی لازم برای مقابله و فریاد کشیدن متقابل است که بیشتر باعث میشود تا رابطه شما مخدوش شود.
قانون هفتم؛ درباره دوره نوجوانی با آنها گفتوگو کنید
او را از ویژگیهای دوران نوجوانی آگاه سازید تا با بینش صحیحی بتواند با مشکلات و تغییرات مواجه شود. اگر بهصورت مستقیم نمیتوانید با نوجوان خود صحبت کنید، کتاب و دورههای آموزشی در این زمینه تهیه کرده و در اختیارشان قرار دهید. در سن بلوغ فرزندان را به مطالعه و آموزش تشویق کنید چراکه با بالا بردن اطلاعات و دانش خود میتوانند برای آینده درسی و شغلی خود تصمیم گیری کنند. اگر از مطالعه و یادگیری استقبال کردند، به شما پیشنهاد میکنیم برای بررسی توانایی و مهارت و انتخاب رشته مناسب به مشاورین مراجعه کنید. در این صورت نوجوان در مسیر یادگیری سردرگم نمیشود.
قانون هشتم؛ نظارت غیرمستقیم اما همیشگی برای نوجوانان
افرادی که به سن بلوغ نزدیک می شوند تحت هیچ شرایطی دوست ندارند مدام کنترل شوند. اما این مورد نباید باعث شود تا پدر و مادر فرزند خود را به کلی رها کند. نظارت دورا دور خود بر روابط عاطفی، اجتماعی و مجازی او را تداوم دهید تا چنانچه با مشکلی مواجه شد، بهموقع او را راهنمایی کنید.
قانون نهم؛ اصرار و پافشاری فقط در مسائل مهم
به عقاید فرزندتان احترام بگذارید تا حرمت شما را هم حفظ کند. برای هر اشتباه کوچکی جایگاه خود را برای دعوا با او خدشهدار نسازید؛ بلکه از تذکرهای کوتاه و تأثیرگذار استفاده کنید. درواقع قاطعیت و اصرار خود را برای مسائلی که از اهمیت ویژهای برخوردار هستند، هزینه کنید.
قانون آخر؛ از راهنماییهای مشاور غافل نشوید
هر چند گفته شد بسیاری از رفتارهای نوجوانان ویژگی طبیعی تحولی آنان است اما چنانچه تغییرات خلقی شدید مثل غمگینی، تحریکپذیری، کنارهجویی و بیبندوباری متفاوت از دیگر همسالان، فرهنگ خانوادگی و ارزشی شما را نشان میدهد از کمکهای تخصصی یک روانشناس یا یک روانپزشک استفاده کنید تا شیوه فرزندپروری خود یا حل مشکلات احتمالی فرزندتان را از مسیر درست آن پیگیری کنید.